Φως στις μεταλλάξεις ρίχνει ομάδα ερευνητών στο Πανεπιστήμιο KwaZulu–Natal στο Durban της Νότιας Αφρικής, η οποία κατέδειξε ότι στελέχη του κορονοϊού που ονομάζονται 501Y.V2 – συνδέονται με μια γρήγορα εξαπλούμενη επιδημία στη Νότια Αφρική με διασπορά και σε άλλες χώρες της υφηλίου.
Σύμφωνα με δημοσίευμα στο περιοδικό nature, στελέχη του νέου κορονοϊού που ταυτοποιήθηκαν στη Νότια Αφρική ενδέχεται να μπορούν να διαφύγουν της υπάρχουσας ανοσίας και προκαλούν σκεπτικισμό αναφορικά με την αποτελεσματικότητα των εμβολίων.
H βιβλιογραφία ανασκοπείται από τους καθηγητές της Ιατρικής του ΕΚΠΑ Δημήτριο Παρασκευή (Αναπληρωτής Καθηγητής Επιδημιολογίας και Προληπτικής Ιατρικής) και Θάνο Δημόπουλο (Πρύτανης ΕΚΠΑ).
Πρόκειται για ομάδα με μεταλλάξεις στην εξωτερική γλυκοπρωτεΐνη spike που εντοπίστηκε στο Ανατολικό Ακρωτήριο της Νότιας Αφρικής στα τέλη του 2020.
Η ομάδα 501Y.V2 περιλαμβάνει αρκετές μεταλλάξεις στην εξωτερική γλυκοπρωτεΐνη του ιού που αποτελεί τον πρωταρχικό στόχο του ανοσοποιητικού συστήματος, συμπεριλαμβανομένων και κάποιων μεταλλαγών που σχετίζονται με μειωμένη δραστικότητα αντισωμάτων έναντι του ιού.
Μειωμένη ανοσία;
Ένα από τα καίρια ερωτήματα που προκύπτουν είναι εάν η ταχεία εξάπλωση του 501Y.V2 σχετίζεται από την πιθανή μειωμένη δραστικότητα της υπάρχουσας ανοσίας στον πληθυσμό έναντι αυτής της ομάδας.
Αναλυτικά, οι ερευνητές από το Africa Health Research Institute στο Durban απομόνωσαν στελέχη 501Y.V2 από άτομα που είχαν μολυνθεί με ιό αυτού του τύπου, μελετώντας τη δραστικότητα αντισωμάτων στον ορό αίματος έξι ατόμων που είχαν αναρρώσει από SARS-CoV-2, τα αποτελέσματα έδειξαν ότι τα αντισώματα του ορού ήταν πιο δραστικά έναντι στελεχών που υπήρχαν σε πρώιμα στάδια της πανδημίας σε σχέση με την ομάδα 501Y.V2.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι σε κάποιες περιπτώσεις αντισώματα από μερικά άτομα ήταν πιο αποτελεσματικά έναντι των 501Y.V2, αλλά γενικότερα η εξουδετερωτική δράση των αντισωμάτων ήταν μειωμένη.
Μια ακόμη ερευνητική ομάδα του University of the Witwatersrand στο Johannesburg αξιολόγησαν την αποτελεσματικότητα αντισωμάτων σε ορό από άτομα που έχουν αναρρώσει, έναντι των διαφορετικών μεταλλάξεων του 501Y.V2.
Συγκεκριμένα διαπίσωσταν ότι οι μεταλλάξεις της ομάδας 501Y.V2 καθιστούσαν τον ιό ανθεκτικό στον ορό 21 από 44 συμμετεχόντων, ενώ ήταν μερικώς ανθεκτικός στη μεγάλη πλειοψηφία δειγμάτων ορού που μελετήθηκαν.
Σημειώνεται ότι κατέγραψαν :
- ενδείξεις για επαναμολύνσεις με στελέχη της ομάδας 501Y.V2 στη Νότια Αφρική,
- ικανότητα του ιού να μολύνει περιοχές με υψηλά επίπεδα προηγούμενης έκθεσης οφείλεται μάλλον στην ικανότητα διαφυγής από την ανοσία που έχει αναπτυχθεί σε προηγούμενα στελέχη του ιού.
Άξιο αναφοράς είναι ότι τα στελέχη που βρέθηκαν στο Ηνωμένο Βασίλειο και τη Βραζιλία φέρουν κάποιες από τις ίδιες μεταλλάξεις στην εξωτερική γλυκοπρωτεΐνη του ιού.
Μελέτες από ομάδες της Νότια Αφρικής
Επιστήμονες διαπίστωσαν ότι οι μεταλλάξεις στην περιοχή αλληλεπίδρασης του υποδοχέα της ομάδας 501Y.V2 προκάλεσαν μέτρια μείωση της αποτελεσματικότητας των αντισωμάτων από άτομα που είχαν εμβολιαστεί με τα εμβόλια Pfizer ή Moderna.
Μπορεί το εύρημα αυτό να είναι σημαντικό, πρέπει να ελεγχθεί και η επίδραση των υπόλοιπων μεταλλάξεων της πρωτεΐνης spike. Τα περισσότερα εμβόλια έναντι του SARs–CoV-2 επάγουν υψηλό τίτλο αντισωμάτων που στοχεύουν διαφορετικές περιοχές της πρωτεΐνης spike, και συνεπώς μερικά από αυτά είναι πιθανό να είναι σε θέση να εξουδετερώνουν τα διαφορετικά στελέχη του ιού.
Τ κύτταρα:
Ενδέχεται να μην επηρεαστούν από την ομάδα 501Y.V2. Καθώς αρκετά εμβόλια μελετώνται σε κλινικές δοκιμές στη Νότια Αφρική, οι ερευνητές θα παρακολουθούν εαν τυχόν η μειωμένη δραστικότητά τους οφείλεται στα στελέχη 501Y.V2.
Ηνωμένο Βασίλειο
Ερευνητές της εταιρείας BioNTech διαπίστωσαν ότι οι μεταλλάξεις στην πρωτεΐνη spike του Β.1.1.7 είχαν μικρή επίδραση στον ορό από 16 άτομα που είχαν εμβολιαστεί με το εμβόλιο της εταιρείας Pfizer.
Μια ακόμη ερευνητική ομάδα από το Πανεπιστήμιο Cambridge του Ηνωμένου Βασιλείου, μελέτησε την επίδραση του ίδιου εμβολίου από ορούς 15 ατόμων που είχαν λάβει την πρώτη δόση του εμβολίου. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι οι οροί 10 ατόμων ήταν λιγότερο αποτελεσματικοί έναντι του B.1.1.7 σε σύγκριση με άλλα στελέχη του SARS-CoV-2. Εκτιμάται ότι πιθανόν δεν υπάρχει μείωση της αποτελεσματικότητας του εμβολίου άμεσα, αλλά ίσως στο μέλλον όταν τα επίπεδα αντισωμάτων μειώνονται με την πάροδο του χρόνου.
Πηγή: virus.com.gr
