Οι ιντερφερόνες και άλλες κυτοκίνες που παράγονται από το ανοσοποιητικό σύστημα είναι σημαντικές άμυνες ενάντια στις ιογενείς λοιμώξεις ενώ, όπως έχουμε δει, στη νόσο COVID-19 μπορούν επίσης να συμβάλουν στην καταστροφική, δυνητικά απειλητική για τη ζωή φλεγμονή των πνευμόνων.
Πρόσφατα στοιχεία δείχνουν ότι ένας τύπος ιντερφερόνης, γνωστός ως ιντερφερόν η τύπου III ή ιντερφερόνη λάμδα (λ), μπορεί να καταπολεμήσει την ιογενή λοίμωξη ενώ περιορίζει αυτή τη φλεγμονώδη βλάβη.
Αυτό οδήγησε σε κλινικά τεστ για τη δοκιμή της ιντερφερόνης τύπου III ως θεραπείας για τη νόσο COVID-19.
Ωστόσο, στο περιοδικό Science, ερευνητές στο Boston Children Hospital, με συνεργάτες στην Ιταλία, παρέχουν τώρα στοιχεία ότι οι ιντερφερόνες τύπου III μπορούν να αυξήσουν τον κίνδυνο απειλητικών για τη ζωή βακτηριακών “επιμολύνσεων” στον πνεύμονα. Οι λοιμώξεις μπορεί να εμφανιστούν, τόσο στη γρίπη όσο και στη νόσο COVID-19, και οι ερευνητές προειδοποιούν ότι οι ιντερφερόνες τύπου III που χορηγούνται αργότερα κατά τη διάρκεια της νόσου COVID-19, θα μπορούσαν να κάνουν περισσότερο κακό παρά καλό.
“Τα δεδομένα μάς δείχνουν ότι ο ιός SARS-CoV-2 αναστέλλει την παραγωγή ιντερφερόνης στους ανώτερους αεραγωγούς, εξασθενίζοντας την ανοσολογική απόκριση και βοηθώντας τον ιό να επιβιώσει”, λέει ο ανώτερος ερευνητής Ivan Zanoni, Ph.D., ανοσολόγος της Boston Children.
“Αλλά όταν ο ιός φτάσει στους κατώτερους αεραγωγούς, υπάρχει μια πληθώρα ανοσοαπόκρισης, συμπεριλαμβανομένης της υπερβολικής ρύθμισης των ιντερφερονών τύπου III, που πιστεύουμε ότι είναι επιβλαβής.”
Η ομάδα εξέτασε πρώτα δείγματα από ασθενείς με σοβαρή COVID-19 και μετά δείγματα με υγιείς. Η ιντερφερόνη III δεν αυξήθηκε πολύ στα ρινοφαρυγγικά επιχρίσματα των ασθενών, αλλά αυξήθηκε σημαντικά στο πνευμονικό υγρό τους.
Στη συνέχεια, οι ερευνητές εξέθεσαν ποντίκια σε συνθετικό ιικό RNA για να μιμηθούν τα αποτελέσματα της λοίμωξης SARS-CoV-2 στους κάτω αεραγωγούς. Έδειξαν ότι τα επίπεδα ιντερφερόνης III αυξήθηκαν σημαντικά στους πνεύμονες των ζώων σε σύγκριση με τα ποντίκια ελέγχου και ότι η παρατεταμένη παραγωγή ιντερφερόνης III εμπόδισε τους πνεύμονες να διατηρήσουν το προστατευτικό τους επιφανειακό φράγμα. Αυτό με τη σειρά του έκανε τα ζώα πιο ευαίσθητα σε θανατηφόρες βακτηριακές λοιμώξεις από Staphylococcus aureus: πειράματα έδειξαν αυξημένες ποσότητες βακτηρίων και υψηλότερη θνησιμότητα σε σύγκριση με ποντίκια ελέγχου.
“Υπάρχουν ακόμα πολλά να καταλάβουμε, αλλά φαίνεται ότι η θέση και ο χρόνος παραγωγής ιντερφερόνης είναι το κλειδί”, λέει ο Zanoni. “Νωρίς, κατά τη διάρκεια της λοίμωξης SARS-CoV-2, όταν ο ιός βρίσκεται στους ανώτερους αεραγωγούς, μπορεί να είναι σημαντικό να παρέμβουμε με ανασυνδυασμένες ιντερφερόνες και άλλα αντιιικά. Αλλά αργότερα, όταν η φλεγμονή αυξάνεται πολύ στους κάτω αεραγωγούς, θα είναι σημαντικό για να μπλοκάρει τον καταρράκτη σηματοδότησης που ξεκίνησε από ιντερφερόνες και άλλες φλεγμονώδεις κυτοκίνες, πιθανώς με τα αντιφλεγμονώδη φάρμακα. “
Πηγή: healthweb.gr
