Η βιομηχανία απώλειας βάρους έχει γίνει μια επιχείρηση πολλών δισεκατομμυρίων δολαρίων και οι αγωνιστές των υποδοχέων GLP-1 είναι τα νέα αστέρια της σειράς.
Αρχικά αναπτύχθηκαν για τη θεραπεία του διαβήτη, αλλά έχουν εκτοξευθεί σε δημοτικότητα λόγω της πρόσθετης ικανότητάς τους να βοηθούν άτομα με και χωρίς διαβήτη να χάσουν σημαντικό βάρος.
Ενώ τα περισσότερα συνταγογραφούμενα φάρμακα ενέχουν τον κίνδυνο να προκαλέσουν παρενέργειες, μια νέα μελέτη εξετάζει την πιθανότητα οι αγωνιστές των υποδοχέων GLP-1 να αυξάνουν τον κίνδυνο του χρήστη για ορισμένες παθήσεις ψυχικής υγείας ή ακόμα και αυτοκτονία.
Η μελέτη δημοσιεύτηκε στο JAMA Internal Medicine και διεξήχθη από ερευνητές από το Karolinska Institutet. Η ομάδα διεξήγαγε έρευνα σε δύο σκανδιναβικές χώρες και σχεδόν 300.000 ενήλικες για να διαχωρίσει το γεγονός από τη φαντασία στη συνεχιζόμενη συζήτηση σχετικά με την ασφάλεια των αγωνιστών του υποδοχέα GLP-1.
Τα αποτελέσματα; Ένας συλλογικός αναστεναγμός ανακούφισης τόσο για τους χρήστες όσο και για τους παρόχους υγειονομικής περίθαλψης. Η μελέτη δεν βρήκε σημαντική σχέση μεταξύ αυτών των δημοφιλών φαρμάκων και του αυξημένου κινδύνου θανάτου από αυτοκτονία, αυτοτραυματισμού ή διαταραχών ψυχικής υγείας.
“Δεν βρήκαμε σαφή σχέση μεταξύ της χρήσης των φαρμάκων και του αυξημένου κινδύνου θανάτου από αυτοκτονία, αυτοτραυματισμού ή κατάθλιψης και διαταραχών που σχετίζονται με το άγχος. Αυτό είναι καθησυχαστικό”, λέει ο Björn Pasternak, κύριος ερευνητής στο Τμήμα Ιατρικής του Ινστιτούτου Karolinska.
Αυτή η έρευνα έρχεται μετά από έρευνες τόσο από τις αμερικανικές όσο και από τις ευρωπαϊκές αρχές φαρμάκων σχετικά με πιθανούς κινδύνους που σχετίζονται με τα ανάλογα GLP-1. Πέρυσι, ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Φαρμάκων (EMA) ξεκίνησε έρευνα μετά από περίπου 150 αναφερόμενες περιπτώσεις αυτοκτονικών σκέψεων και αυτοτραυματισμού που πιθανώς συνδέονται με αυτά τα φάρμακα.
Η μελέτη Karolinska προχωρά πολύ στην αντιμετώπιση αυτών των ανησυχιών. Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν εθνικά μητρώα υγείας από τη Σουηδία και τη Δανία, εξετάζοντας δεδομένα από 124.517 ενήλικες που άρχισαν να παίρνουν αγωνιστές των υποδοχέων GLP-1 μεταξύ 2013 και 2021. Τους συνέκριναν με 174.036 ενήλικες που άρχισαν να παίρνουν έναν διαφορετικό τύπο φαρμάκου για τον διαβήτη που ονομάζεται αναστολείς SGLT2 κατά την ίδια περίοδο.
Οι συμμετέχοντες στη μελέτη, με μέση ηλικία 60 ετών και σχεδόν οι μισοί γυναίκες, παρακολουθήθηκαν κατά μέσο όρο 2,5 χρόνια. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, οι ερευνητές παρακολούθησαν περιπτώσεις αυτοκτονίας, αυτοτραυματισμού και νέες διαγνώσεις κατάθλιψης ή διαταραχών που σχετίζονται με το άγχος.
Τα αποτελέσματα της μελέτης ήταν σε μεγάλο βαθμό καθησυχαστικά. Μεταξύ των χρηστών αγωνιστών υποδοχέα GLP-1, υπήρξαν 77 θάνατοι αυτοκτονίας, σε σύγκριση με 71 μεταξύ των χρηστών αναστολέων SGLT2. Κατά τον υπολογισμό άλλων παραγόντων που μπορεί να επηρεάσουν τον κίνδυνο αυτοκτονίας, οι ερευνητές δεν βρήκαν στατιστικά σημαντική διαφορά μεταξύ των δύο ομάδων.
Στην πραγματικότητα, η μελέτη διαπίστωσε ότι οι χρήστες αγωνιστών υποδοχέα GLP-1 είχαν ελαφρώς χαμηλότερο κίνδυνο αυτοτραυματισμού σε σύγκριση με εκείνους που έπαιρναν αναστολείς SGLT2. Δεν υπήρχε επίσης σημαντική διαφορά στο ποσοστό νέων διαγνώσεων κατάθλιψης ή αγχώδους διαταραχής μεταξύ των δύο ομάδων.
“Είναι σημαντικό να εξετάζουμε συγκεκριμένα άτομα με προηγούμενο αυτοτραυματισμό ή σκέψεις αυτοκτονίας, καθώς διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο και είναι πιθανό το προφίλ ασφάλειας του φαρμάκου να διαφέρει σε αυτήν την ομάδα”, λέει ο Peter Ueda, επίκουρος καθηγητής στο Karolinska Institutet.
Δημ.Κ.
Πηγές:
Study Finds
