Ερευνητές προσπάθησαν να εστιάσουν περισσότερο στις επιπτώσεις του COVID-19 στo ανδρικό αναπαραγωγικό σύστημα, διενεργώντας αρκετές έρευνες, αλλ μέχρι σήμερα, τα αποτελέσματα είναι αμφιλεγόμενα. Μετά-ανάλυση μελετών στοχεύει στην περαιτέρω αποσαφήνιση των επιπτώσεων του SARS-CoV-2 στην ανδρική αναπαραγωγή.
Ειδικότερα, επιδίωξη είναιι να διερευνήσει τις συνέπειες της μόλυνσης με SARS-CoV-2 στο ανδρικό αναπαραγωγικό σύστημα και στη γονιμότητα κατά τη διάρκεια της νόσησης από COVID-19. Τα στοιχεία που συνέλεξαν η Y. Xie και οι συνεργατές στην επιστημονική επιθεώρηση Journal of Assisted Reproduction and Genet παρουσιάζουν περιληπτικά οι Ιατροί της Θεραπευτικής Κλινικής της Ιατρικής Σχολής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών Θεοδώρα Ψαλτοπούλου (Καθηγήτρια), Ροδάνθη Ελένη Συρίγου, Γιάννης Ντάνασης, Πάνος Μαλανδράκης και Θάνος Δημόπουλος (Πρύτανης ΕΚΠΑ) συνοψίζουν ics (https://doi.org/10.1007/s10815-022-02540-x).
Η υπογονιμότητα είναι μια διαταραχή του αναπαραγωγικού συστήματος και περίπου το 20% των ζευγαριών αναπαραγωγικής ηλικίας υποφέρουν από υπογονιμότητα . Οι ανδρικοί παράγοντες αποτελούν το 40 έως 50% όλων των περιπτώσεων υπογονιμότητας . Οι παθολογικοί παράγοντες, ιδίως οι ιοί, διαδραματίζουν διακριτό ρόλο στην υπογονιμότητα . Οι ιοί ως κύρια αιτία προβλημάτων γονιμότητας είναι σε θέση να παρεμβαίνουν δυνητικά στην αναπαραγωγική λειτουργία των ανδρών . Ο κορονοϊός του σοβαρού οξέος αναπνευστικού συνδρόμου (SARS-CoV-2) βρέθηκε να είναι ο ιός-παθογόνος παράγοντας που προκαλεί το COVID-19 και είναι ισχυρά ικανός να επηρεάσει την ανθρώπινη υγεία.
Πολλαπλές μελέτες έδειξαν ότι το επίπεδο έκφρασης του μετατρεπτικού ενζύμου της αγγειοτενσίνης 2 (ACE2), το οποίο θεωρείται το κύριο μόριο υποδοχέα του SARS-CoV-2 για τη δέσμευση και την είσοδο στα κύτταρα του ξενιστή [14], ήταν το υψηλότερο στους όρχεις, καθιστώντας το ανδρικό αναπαραγωγικό σύστημα εξαιρετικά ευάλωτο στη μόλυνση από τον SARS-CoV-2.
Στη μετα-ανάλυση διασταυρώθηκαν δεδομένα από 12 μελέτες από τις οποίες οι επτά ήταν προοπτικές μελέτες κοορτής και οι πένντε ήταν αναδρομικές μελέτες. Εξετάστηκαν διάφορες παράμετροι σπέρματος, συμπεριλαμβανομένου του όγκου σπέρματος, της συγκέντρωσης σπέρματος, του αριθμού σπερματοζωαρίων, η κινητικότητα του σπέρματος και η προοδευτική κινητικότητα, οι οποίοι επηρεάστηκαν αρνητικά από τη λοίμωξη SARS-CoV-2. Ωστόσο, η συγκέντρωση σπέρματος (p = 0,07) και η προοδευτική κινητικότητα (p = 0,61) δεν βρέθηκαν να σχετίζονται σημαντικά με τη λοίμωξη SARS-CoV-2 σε μελέτες ελέγχου περιπτώσεων. Όλες οι διαφορές στις ανωτέρω παραμέτρους ήταν στατιστικά σημαντικές.
Σημειώνεται ότι τα αποτελέσματα και των δύο ειδών μελετών ήταν παρόμοια. Ωστόσο, η συγκέντρωση του σπέρματος καθώς και η προοδευτική κινητικότητά του δεν φάνηκαν να επηρεάζονται σημαντικά από τον SARS-CoV-2 στο υποσύνολο των μελετών ασθενών-μαρτύρων.
Η μετά-αναλυση αποκάλυψε την ευπάθεια της ποιότητας του σπέρματος στη μόλυνση SARS-CoV-2. Τα δεδομένα έδειξαν ισχυρή συσχέτιση των διαφόρων παραμέτρων του σπέρματος με τη λοίμωξη SARS-CoV-2. Τα αποτελέσματα υπέδειξαν ότι η λοίμωξη SARS-CoV-2 σε ασθενείς μπορεί να επηρεάσει αρνητικά το δυναμικό γονιμότητάς τους σε βραχυπρόθεσμη περίοδο, αλλά απαιτούνται περισσότερες μελέτες για να αποφασιστούν οι μακροπρόθεσμες επιπτώσεις.
Πηγή: virus.com.gr
