Μια νέα μελέτη εκτιμά ότι η προσωρινή καταστολή του ανοσοποιητικού συστήματος του σώματος κατά τα πρώτα στάδια της νόσου COVID-19, θα μπορούσε να βοηθήσει έναν ασθενή να αποφύγει σοβαρά συμπτώματα.
Αυτό συμβαίνει επειδή η έρευνα, που μόλις δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Journal of Medical Virology, δείχνει ότι μια αλληλεπίδραση μεταξύ των δύο κύριων γραμμών άμυνας του σώματος, μπορεί να προκαλεί την υπερβολική κίνηση του ανοσοποιητικού συστήματος σε ορισμένους ασθενείς.
Η πρώτη γραμμή άμυνας του σώματος, η έμφυτη ανοσοαπόκριση, ξεκινά αμέσως μετά από μια μόλυνση, όπως ο στρατός επιτίθεται σε ένα ξένο εισβολέα, σκοτώνοντας τον ιό και τυχόν κύτταρα που έχουν υποστεί ζημιά από αυτόν.
Η δεύτερη γραμμή άμυνας, η προσαρμοστική ανοσοαπόκριση, ξεκινά λίγες μέρες αργότερα αν παραμείνει ιός, χρησιμοποιώντας αυτό που έχει μάθει για τον ιό για να κινητοποιήσει μια ποικιλία ειδικών δυνάμεων όπως τα Τ κύτταρα και τα Β κύτταρα. Χρησιμοποιώντας το “μοντέλο περιορισμένων στόχων κυττάρων”, ένα κοινό μαθηματικό μοντέλο που αναπτύχθηκε για να κατανοήσει τη δυναμική των ιογενών λοιμώξεων, οι ερευνητές εξέτασαν πώς λειτουργούν οι δύο ανοσολογικές αντιδράσεις σε ασθενείς με COVID-19 σε σύγκριση με ασθενείς που έχουν γρίπη.
Η γρίπη είναι μια ταχέως κινούμενη λοίμωξη που προσβάλλει ορισμένα κύτταρα στόχους στην επιφάνεια του ανώτερου αναπνευστικού συστήματος και σκοτώνει σχεδόν όλα τα κύτταρα-στόχους εντός δύο έως τριών ημερών. Ο θάνατος αυτών των κυττάρων στερεί από τον ιό περισσότερους στόχους για μόλυνση και επιτρέπει στον έμφυτο χρόνο ανοσοαπόκρισης να καθαρίσει το σώμα σχεδόν όλου του ιού πριν αρχίσει να παίζει το προσαρμοστικό σύστημα.
Η προσαρμοστική ανοσοαπόκριση ξεκινά πολύ σύντομα αλλά η νόσος COVID-19, η οποία στοχεύει τα επιφανειακά κύτταρα σε όλο το αναπνευστικό σύστημα, συμπεριλαμβανομένων των πνευμόνων, έχει μέση επώαση έξι ημερών και πολύ πιο αργή εξέλιξη της νόσου. Η μαθηματική μοντελοποίηση υποδηλώνει ότι η προσαρμοστική ανοσοαπόκριση μπορεί να «κλωτσήσει» πριν εξαντληθούν τα στοχευόμενα κύτταρα, επιβραδύνοντας τη μόλυνση και παρεμβαίνοντας στην ικανότητα της έμφυτης ανοσοαπόκρισης να εξοντώσει γρήγορα το μεγαλύτερο μέρος του ιού.
«Ο κίνδυνος είναι, καθώς η μόλυνση συνεχίζεται, να κινητοποιήσει ολόκληρη την προσαρμοστική ανοσοαπόκριση με τα πολλαπλά στρώματά της», δήλωσε ο Weiming Yuan, αναπληρωτής καθηγητής στο Τμήμα Μοριακής Μικροβιολογίας και Ανοσολογίας της Ιατρικής Σχολής Keck της USC. , και συγγραφέας της μελέτης. “Αυτή η μεγαλύτερη διάρκεια της ιικής δραστηριότητας μπορεί να οδηγήσει σε υπερβολική αντίδραση του ανοσοποιητικού συστήματος, που ονομάζεται καταιγίδα κυτοκίνης, η οποία σκοτώνει υγιή κύτταρα, προκαλώντας βλάβη στους ιστούς.”
Πηγή: healthweb.gr
