Blog

Η καινοτομία που μπλοκάρεται πριν καν ξεκινήσει

Παρότι η ανάγκη για νέα έκδοχα είναι γνωστή, η φαρμακοβιομηχανία διστάζει να τα υιοθετήσει. Ο λόγος; Η έλλειψη σαφούς ρυθμιστικού πλαισίου δημιουργεί έναν φαύλο κύκλο δισταγμού: οι εταιρείες φοβούνται να χρησιμοποιήσουν νέα έκδοχα, επειδή δεν υπάρχουν αρκετά δεδομένα έγκρισης, και οι προμηθευτές διστάζουν να επενδύσουν στην ανάπτυξή τους, επειδή δεν υπάρχει σίγουρη αγορά. Το αποτέλεσμα; Καινοτόμα φάρμακα καθυστερούν να φτάσουν στους ασθενείς, εγκλωβισμένα σε γραφειοκρατικά εμπόδια.

Τι είναι τελικά ένα “novel excipient”;

Τα «νέα έκδοχα» μπορεί να είναι:

• Εντελώς νέες χημικές οντότητες, όπως κάποια πολυμερή σχεδιασμένα για δύσκολα διαλυτά μόρια.
• Βελτιωμένες ή αναπροσαρμοσμένες ουσίες από άλλους κλάδους (π.χ. καλλυντικά ή τρόφιμα).
• Ή απλώς νέες εφαρμογές υπαρχόντων εκδόχων σε διαφορετικές μορφές ή οδούς χορήγησης.

Το πρόβλημα είναι πως, σε αντίθεση με τις δραστικές ουσίες, τα έκδοχα δεν εξετάζονται αυτόνομα  και άρα η ευθύνη και το ρίσκο της έγκρισης πέφτουν αποκλειστικά στον παρασκευαστή του φαρμάκου.

Μια αγορά χωρίς κοινό χάρτη

Στις ΗΠΑ, η Inactive Ingredient Database (IID) του FDA προσφέρει κάποια διαφάνεια.

Στην Ευρώπη, ωστόσο, δεν υπάρχει ενιαία βάση δεδομένων, ενώ οι απαιτήσεις του EMA αλλάζουν ανάλογα με την οδό χορήγησης.

Στην Ασία, το τοπίο είναι ακόμη πιο σύνθετο.

Αυτή η ρυθμιστική ασάφεια επιβραδύνει την καινοτομία σε παγκόσμιο επίπεδο.

Γιατί αξίζει το ρίσκο

Παρά τα εμπόδια, τα οφέλη των νέων εκδόχων είναι καθοριστικά για την εξέλιξη της φαρμακευτικής:

• Βελτιώνουν τη διαλυτότητα και τη βιοδιαθεσιμότητα, επιτρέποντας την αξιοποίηση μορίων που διαφορετικά θα απορρίπτονταν.
• Απλοποιούν την παραγωγή, μειώνοντας τα στάδια μορφοποίησης και τα ποσοστά απώλειας της δραστικής ουσίας.
• Κάνουν τα φάρμακα πιο φιλικά προς τον ασθενή, βελτιώνοντας τη γεύση, τη μορφή ή το μέγεθος — κάτι κρίσιμο για παιδιά και ηλικιωμένους.
• Παρατείνουν τη διάρκεια ζωής ενός φαρμάκου, διευκολύνοντας αναδιαμορφώσεις ή νέες πατέντες.

Καινοτομία μέσα από συνεργασία

Η πρόοδος δεν μπορεί να είναι ατομική υπόθεση.
Η ανάπτυξη νέων εκδόχων απαιτεί συμμαχία μεταξύ φαρμακευτικών εταιρειών, προμηθευτών και ρυθμιστικών αρχών.
Πρακτικά βήματα:

• Πρώιμη συνεργασία για τον εντοπισμό αναγκών και την κοινή δημιουργία δεδομένων ασφάλειας.
• Κοινή χρήση πληροφοριών, ώστε να μειώνεται το ρίσκο.
• Στρατηγικές γεφύρωσης (bridging) για νέα έκδοχα που μοιάζουν με ήδη εγκεκριμένα, διευκολύνοντας την έγκριση.

Από τη θεωρία στην πράξη: ώρα για πολιτική αλλαγή

Η φαρμακευτική καινοτομία δεν μπορεί να βασίζεται μόνο στα δραστικά συστατικά: χρειάζεται έκδοχα που συμβαδίζουν με την εποχή.
Η ρυθμιστική πολιτική πρέπει να δώσει ξεκάθαρες διαδικασίες, ώστε να πάψουν τα έκδοχα να είναι το «αόρατο εμπόδιο» της καινοτομίας.

Αν οι κυβερνήσεις, οι οργανισμοί και οι εταιρείες κινηθούν συντονισμένα, μπορούν να μετατρέψουν την αδράνεια σε πρόοδο, επιταχύνοντας την πρόσβαση των ασθενών σε φάρμακα που αλλάζουν ζωές.

Πηγή: dailypharmanews.gr