Δεν υπάρχει δωρεάν υγεία. Αντιθέτως η υγεία είναι ένα πανάκριβο προϊόν και πληρώνεται ολοσχερώς από τους πολίτες, είτε προκαταβολικά μέσω των ασφαλιστικών εισφορών και της φορολογίας, είτε κατά την ώρα της χρήσης, δηλαδή out of pocket.
Πολύ εύκολα επίσης διατυπώνονται διεκδικήσεις όπως διπλασιασμός των προσλήψεων, διπλασιασμός των μισθών, αλλά ταυτόχρονα φορολογικές μειώσεις και φορολογικές απαλλαγές, χωρίς κάποιος να εξηγεί πως μπορούν αυτά να συνδυαστούν.
Οι επισημάνσεις ανήκουν στον Οικονομολόγο υγείας, πρώην manager Νοσοκομείων ΕΣΥ και τέως Πρόεδρο της Ελληνικής Εταιρείας Management Υπηρεσιών Υγείας, Γιώργο Στάθη, ο οποίος στο 25ο επετειακό Πανελλήνιο Συνέδριο Management Υπηρεσιών Υγείας, μίλησε για την κατανομή των πόρων υγείας στην Ευρώπη, αλλά και την απόκλιση που παρατηρείται στην Ελλάδα. «Η Ελλάδα, είναι τελευταία, 27η με 3%για την πρόληψη και τη δημόσια υγεία, όταν ο μέσος όρος είναι 7. Προτελευταία, 26η δηλαδή, με 1% για τη μακροχρόνια φροντίδα, με τον μέσο όρο στην Ευρώπη να είναι 16. Η χώρα μας είναι 25η με 20% στην εξωνοσοκομειακή δαπάνη, όταν ο μέσος όρος είναι 29. Αντιθέτως είμαστε 2οι με 43% στην ενδονοσοκομειακή περίθαλψη, όταν ο μέσος όρος στην Ευρώπη είναι 30. Και είμαστε επίσης 2οι με 33% για φάρμακα και αναλώσιμα, όταν ο μέσος όρος στην Ευρώπη είναι 19. Όσον αφορά την νοσοκομειακή δαπάνη ανά υπηρεσία, στην Ελλάδα και στη Γερμανία, η δαπάνη αυτή είναι 92% για εσωτερική νοσηλεία, όταν ο μέσος όρος στην Ευρώπη είναι 72. Για ημερήσια φροντίδα κατέχουμε την 25η θέση με 2%,όταν ο μέσος όρος είναι 6».
22%περισσότερες κλίνες ΜΕΘ ενηλίκων στην Ελλάδα από το μέσο όρο της Ευρώπης
Υπάρχουν πάρα πολλά στοιχεία που η Ελλάδα δεν παρέχει μέχρι στιγμής στον ΟΟΣΑ για πολλές εκφάνσεις των δαπανών υγείας, είπε ο κ. Στάθης, παραθέτοντας όμως στοιχεία για τις κλίνες μακροχρόνιας φροντίδας ανά χιλιάδα πληθυσμού, άνω των 65. «Λουξεμβούργο και Ολλανδία είναι κοντά στο 80%, με μέσο όρο στην Ευρώπη 45,6% και την Ελλάδα στο 2,5%. Αυτό σημαίνει ότι η Ελλάδα είναι τελευταία όσον αφορά τη δαπάνη για τη μακροχρόνια φροντίδα».
Για τις νοσοκομειακές κλίνες ο κ. Στάθης ανέφερε ότι έχουμε ακριβώς το μέσο όρο της Ευρώπης 4,3%, ενώ κλίνες ΜΕΘ ενηλίκων έχουμε 22% περισσότερες από το μέσο όρο».
Σε άλλο σημείο της ομιλίας του σημείωσε ότι η Ελλάδα δεν παρέχει ποσοστά πληρότητας των Νοσοκομείων, όταν ο μέσος όρος στην Ευρώπη αγγίζει το 70%. Από δικές του επεξεργασίες όμως, όπως επισήμανε, η πληρότητα των ελληνικών Νοσοκομείων φτάνει το 64%. «Μην επηρεάζεστε από τα ράντζα. Αυτά είναι λίγα. Υπάρχουν πολλές άδειες κλίνες στα Νοσοκομεία της Αθήνας και πολύ περισσότερες στην περιφέρεια, οι οποίες θα μπορούσαν κάλλιστα να χρησιμοποιηθούν για τη σύσταση μονάδων μακροχρόνιας φροντίδας μέσα στα Νοσοκομεία. Και τότε θα είχαμε μία μεταφορά των πόρων από την εσωτερική νοσηλεία στη μακροχρόνια φροντίδα».
Ο κ. Στάθης ανέφερε ακόμη ότι η κατά κεφαλήν φαρμακευτική δαπάνη είναι 523 ευρώ το χρόνο για κάθε Έλληνα πολίτη, όταν ο μέσος όρος στην Ευρώπη είναι 462, ενώ στον όγκο συνταγογραφούμενων αντιβιοτικών όταν ο μέσος όρος στην Ευρώπη είναι 14, η Ελλάδα «κάνει θραύση» με 26.
Για τον όγκο των συνταγογραφούμενων γενοσήμων ο κ. Στάθης είπε ότι ο μέσος όρος στην Ευρώπη είναι 54 % και στην Ελλάδα η διείσδυση φτάνει μόλις στο 31%. Μίλησε ακόμη για την υπερπληθώρα φαρμακείων που παρατηρείται στην Ελλάδα, καθώς όπως είπε σε κάθε 100.000 κατοίκους έχουμε 97 φαρμακεία, όταν ο μέσος όρος στην Ευρώπη είναι 28. «Για τη χώρα μας αυτό σημαίνει τεράστια αύξηση του αριθμού των σημείων πώλησης, η οποία με τη σειρά της επιβάλλει μεγάλα ποσοστά κέρδους».
Να δώσουμε περισσότερα λεφτά στις αμοιβές του νοσοκομειακού προσωπικού
Δεν υπάρχει μία εξήγηση γιατί η Ελλάδα πρέπει να δίνει το 27% των δαπανών υγείας για φάρμακα και αναλώσιμα, να είναι δηλαδή 2η μετά τη Βουλγαρία, ανέφερε ο κ. Στάθης και κατέληξε. «Πιστεύω ότι οι διαμορφωτές της πολιτικής και των οικονομικών της Υγείας θα πρέπει να λάβουν υπόψιν τους τις αντιοικονομικές αυτές παρεκκλίσεις, που καταγράφονται, πριν αποφασίσουν οποιαδήποτε αύξηση της δημόσιας δαπάνης, η οποία είναι ενδεχομένως κατά κάποιο τρόπο μοιραία ανάλογη με την αύξηση του ΑΕΠ. Αλλά δεν έχει κανένα νόημα να τη ρίχνεις σε ένα βαρέλι δίχως πάτο. Να δώσουμε περισσότερα λεφτά εκεί που υστερούμε, ιδιαιτέρως δε στις αμοιβές του νοσοκομειακού προσωπικού, όλων των ειδικοτήτων».
Πηγή: dailypharmanews.gr
