Κυρίαρχο πρόβλημα: Μυοσκελετικοί πόνοι
Το 96% των συμμετεχουσών επηρεάζεται από μυοσκελετικούς πόνους. Οι κυριότερες περιοχές:
- Μέση: 77%
- Πλάτη: 71%
- Αυχένας: 56%
Το 89% είχε πόνους σε πολλαπλά σημεία. Παρά την κατάσταση, το 94% συνέχισε να εργάζεται, ενώ το 58% ανέφερε δυσκολία εκτέλεσης καθηκόντων. Το 32% είχε περιορισμούς για πάνω από 10 ημέρες και το 14% καθημερινά.
Παχυσαρκία και δείκτες καρδιομεταβολικού κινδύνου
- 33% φυσιολογικός ΔΜΣ
- 39% υπέρβαρες
- 28% παχύσαρκες
Μέσος ΔΜΣ: 27,37 | Σωματικό λίπος: 35,92%
Αρτηριακή πίεση (μέσος όρος): 122,6/75,6 mmHg — 25% είχαν συστολική >130, 20% διαστολική ≥85.
Περιφέρεια μέσης: 88,3 cm, ισχίων: 101,7 cm — 45–49% παρουσίασαν επικίνδυνες αναλογίες.
Χαμηλή φυσική κατάσταση, κάπνισμα και χρόνος οθόνης
- 67% χωρίς άσκηση
- 44% υπερβολικός χρόνος οθόνης καθημερινές
- 61% Σαββατοκύριακα
- 36% καπνίστριες
- 62% κατανάλωση αλκοόλ
- 92% κατανάλωση καφεΐνης
Σημαντικές ανισορροπίες και χαμηλή φυσική κατάσταση εντοπίστηκαν.
Η μελέτη επισημαίνει την ανάγκη για:
- Εργονομικές και διατροφικές παρεμβάσεις
- Ειδικά προγράμματα άσκησης
- Ολιστική βελτίωση φυσικής κατάστασης
- Μείωση καθιστικής ζωής
Η βελτίωση της υγείας των επαγγελματιών υγείας στα δημόσια νοσοκομεία είναι κρίσιμη για τη διατήρηση της ποιότητας φροντίδας των ασθενών. Η τακτική άσκηση και οι ειδικές παρεμβάσεις στον χώρο εργασίας για τη διατροφή θα μπορούσαν να αποτελέσουν αποτελεσματικές στρατηγικές για τη βελτίωση των παραμέτρων υγείας (μείωση του σωματικού λίπους, της αρτηριακής πίεσης και της περιφέρειας σώματος), καθώς και για την πρόληψη και αποκατάσταση χρόνιων ασθενειών (π.χ. παχυσαρκία, καρδιαγγειακά νοσήματα). Επιπλέον, η υψηλή συχνότητα εμφάνισης μυοσκελετικών πόνων που παρατηρήθηκε στην παρούσα και σε προηγούμενες μελέτες ενισχύει τη σημασία του σχεδιασμού και της εφαρμογής συγκεκριμένων παρεμβάσεων – παρεμβάσεων άσκησης με στόχο τη βελτίωση της ευλυγισίας και της μυϊκής δύναμης, καθώς και εργονομικών παρεμβάσεων για την πρόληψη και την αποκατάσταση των μυοσκελετικών πόνων.
Από την άλλη πλευρά, τα μειωμένα επίπεδα λειτουργικής ικανότητας, φυσικής κατάστασης και φυσικής δραστηριότητας και τα αυξημένα επίπεδα συνηθειών θέασης υπογραμμίζουν τη σημασία μιας ολιστικής προσέγγισης της φυσικής δραστηριότητας και της άσκησης στον χώρο εργασίας για τον πληθυσμό αυτό (συνδυασμένα προγράμματα άσκησης για τη βελτίωση όλων των δεικτών λειτουργικής ικανότητας και φυσικής κατάστασης, συμβουλές για την αύξηση της φυσικής δραστηριότητας στην εργασία με τη χρήση διαλειμμάτων φυσικής δραστηριότητας κ.λπ.).