Blog

H Ευρώπη πρέπει να επιλέξει αν θα επενδύσει στην καινοτομία, δημιουργώντας το κατάλληλο περιβάλλον για την ανάπτυξη και παραγωγή φαρμάκων, ή αν θα μείνει στο περιθώριο παρακολουθώντας άλλες περιοχές   να προπορεύονται και να ωφελούνται, τονίζει η Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία Φαρμακευτικών Βιομηχανιών και Ενώσεων (EFPIA) σε πρόσφατο άρθρο της.

Όπως αναφέρεται, η Ευρώπη έχει τη δυνατότητα να ηγηθεί στην έρευνα, την ανάπτυξη και την παραγωγή νέων φαρμάκων. Οι γεωπολιτικές αλλαγές αναδιαμορφώνουν το παγκόσμιο τοπίο των βιοεπιστημών. Ωστόσο, αξιοποιώντας τα δυνατά της σημεία και αναλαμβάνοντας αποφασιστικά μέτρα πολιτικής, η Ευρώπη μπορεί να είναι ανταγωνιστική στον παγκόσμιο αγώνα δρόμου για φαρμακευτικές επενδύσεις. Ένας πιο ανταγωνιστικός βιοφαρμακευτικός τομέας θα δημιουργούσε σαφή, απτά οφέλη για την Ευρώπη και τους Ευρωπαίους:

-Ταχύτερη πρόσβαση των ασθενών σε φάρμακα-

-Μειωμένη πίεση στα συστήματα υγείας, τα νοσοκομεία και το προσωπικό.

-Επέκταση της παραγωγικής ικανότητας.

-Θέσεις εργασίας και δεξιότητες υψηλής ποιότητας.

-Βελτιωμένη υγεία των ασθενών και του πληθυσμού.

-Περισσότερη έρευνα και ανάπτυξη αιχμής στην Ευρώπη.

-Οικονομική ανάπτυξη σε έναν στρατηγικό τομέα.

-Μεγαλύτερη ανθεκτικότητα σε διάθεση και παραγωγή  έναντι παγκόσμιων κραδασμών.

Οι αριθμοί μιλούν από μόνοι τους: Για κάθε ευρώ που επενδύεται στην υγεία η απόδοση είναι 4πλάσια. Απελευθέρωση 10 τρις. ευρώ στο ΑΕΠ μέσω επενδύσεων στην υγεία. Δυνατότητα να σωθούν 60 εκατομμύρια ζωές.

Η Ευρώπη συνεχίζει να έχει καλές επιδόσεις στις επιστημονικές δημοσιεύσεις. Ωστόσο, οι ΗΠΑ προσελκύουν υπερδιπλάσιες επενδύσεις σε έρευνα και ανάπτυξη. Η πρόκληση για την Ευρώπη είναι να μετατρέψει την ακαδημαϊκή αριστεία σε προϊόντα και υπηρεσίες που μπορούν να οδηγήσουν σε καλύτερη υγεία και οικονομική ανάπτυξη. Τα συστήματα υγείας της Ευρώπης δέχονται αυξανόμενη πίεση από τη γήρανση του πληθυσμού και το αυξανόμενο βάρος των χρόνιων ασθενειών, όλα σε μια εποχή που η άμυνα και η ασφάλεια ασκούν πρόσθετη πίεση στα εθνικές οικονομίες. Η αντιμετώπιση αυτών των πιέσεων σημαίνει ότι τα εθνικά συστήματα υγείας συχνά αναγκάζονται να επικεντρώνονται μόνο στη βραχυπρόθεσμη συγκράτηση του κόστους, χάνοντας ευκαιρίες για καλύτερη πρόληψη και φροντίδα, μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα και μακροπρόθεσμη εξοικονόμηση σε ολόκληρο το σύστημα, επενδύοντας σε καινοτομία που μπορεί να βελτιώσει δραματικά τη μακροπρόθεσμη βιωσιμότητα της υγειονομικής μας περίθαλψης. Οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής της Ευρώπης έχουν μια επιλογή: να συνεχίσουν όπως πριν, έχοντας να φροντίσουν ολοένα και μεγαλύτερο πληθυσμό αλλά με στάσιμους ή ακόμη και μειωμένους προϋπολογισμούς, ή να επανεξετάσουν τον τρόπο οργάνωσης της υγειονομικής περίθαλψης και κατανομής των προϋπολογισμών. Οι κυβερνήσεις πρέπει να επενδύσουν σε νέες θεραπείες εξαρχής, από τον πρώτο χρόνο και αποκλειστικά από τον προϋπολογισμό υγείας, ενώ τα οφέλη και οι εξοικονομήσεις κατανέμονται σε όλη τη διάρκεια ζωής ενός ασθενούς και σε διαφορετικά μέρη του συστήματος υγειονομικής περίθαλψης και της ευρύτερης κοινωνίας. Οι ευρωπαϊκές χώρες υψηλού εισοδήματος δαπανούν περίπου το μισό από ό,τι δαπανούν οι Ηνωμένες Πολιτείες σε καινοτόμα φάρμακα. Αυτές οι διαφορές καθορίζονται από τον τρόπο με τον οποίο οι κυβερνήσεις αξιολογούν και αποζημιώνουν την καινοτομία. Η επένδυση στην πραγματική αξία των φαρμάκων σημαίνει μεταρρύθμιση του τρόπου με τον οποίο τα ανταμείβουμε: επέκταση της ΑΤΥ για την αποκόμιση ευρύτερων κοινωνικών οφελών, επιτάχυνση των διαδικασιών τιμολόγησης και αποζημίωσης, αύξηση των επενδύσεων σε καινοτόμα φάρμακα και εξάλειψη των clawbacks. Το ποσοστό των καινοτόμων φαρμάκων που είναι πλήρως διαθέσιμα σε λίστες αποζημίωσης στην Ευρώπη έχει μειωθεί από 42% το 2019 σε μόλις 29% το 2024.

Πηγή: healthdaily.gr