Blog

Μιλώντας στο Πρακτορείο FM, ο κ. Χρούσος εξηγεί ότι οι ενέσιμες θεραπείες GLP-1 μπορούν να συμβάλουν όχι μόνο στη θεραπεία αδηφαγικών συνδρόμων όπως η βουλιμία ή η νυχτερινή αδηφαγία, αλλά και στην αντιμετώπιση εξαρτήσεων από αλκοόλ, τζόγο ή κάπνισμα.

«Δρουν στο γαστρεντερικό καθυστερώντας τη διάβαση της τροφής και ενισχύοντας το αίσθημα κορεσμού, αλλά ταυτόχρονα επηρεάζουν και τα εγκεφαλικά κέντρα που ρυθμίζουν την όρεξη και την ικανοποίηση, αυξάνοντας τα επίπεδα ντοπαμίνης», επισημαίνει ο καθηγητής.

Τα φάρμακα αυτά, όπως αναφέρει, άλλαξαν το τοπίο στην παχυσαρκία: «Μετά από δεκαετίες αναζήτησης, διαθέτουμε πλέον θεραπείες που μπορούν να οδηγήσουν σε απώλεια έως και 25% του σωματικού βάρους. Ξεκίνησαν ως αντιδιαβητικά και σήμερα βρίσκονται στην 4η και 5η γενιά τους».

Οι παρενέργειες και η ασφάλεια

Αναφερόμενος στις παρενέργειες που έχουν αποδοθεί στους GLP-1 αγωνιστές, όπως ειλεός, παγκρεατίτιδα ή νεφρική ανεπάρκεια, ο κ. Χρούσος διευκρινίζει ότι τα περιστατικά συνδέονται κυρίως με ταχεία αύξηση της δόσης.

«Η πιο πρόσφατη μετα-ανάλυση, που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Gastroenterology και περιέλαβε πάνω από 100.000 ασθενείς, έδειξε ότι οι σοβαρές επιπλοκές είναι εξαιρετικά σπάνιες», σημειώνει.

Οι ερευνητές διαπίστωσαν μικρή αύξηση του κινδύνου για χολολιθίαση (0,6% έναντι 0,5% στο placebo) και γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση (1% έναντι 0,3%), χωρίς αύξηση κινδύνου για άλλες σοβαρές ηπατικές ή γαστρεντερικές διαταραχές.

«Συνολικά, πρόκειται για ασφαλή φάρμακα όταν χρησιμοποιούνται ορθά, με σταδιακή αύξηση της δόσης και ιατρική παρακολούθηση», υπογραμμίζει.

Η σημασία της άσκησης και της διατροφής

Ο καθηγητής τονίζει ότι η φυσική άσκηση και η υγιεινή διατροφή αποτελούν αναπόσπαστο μέρος της θεραπείας:

«Η απώλεια βάρους δεν αφορά μόνο το λίπος, αλλά και τη μυϊκή μάζα. Η άσκηση με αντιστάσεις δύο έως τρεις φορές την εβδομάδα είναι απαραίτητη για να διατηρηθεί ο μυϊκός ιστός».

Επισημαίνει, επίσης, ότι κανένας γιατρός δεν πρέπει να συνταγογραφεί αυτά τα φάρμακα χωρίς παράλληλη τροποποίηση του τρόπου ζωής.

Επίδραση στη γονιμότητα και τη μακροχρόνια χρήση

Η παχυσαρκία συχνά συνοδεύεται από υπογοναδισμό, δηλαδή μειωμένη παραγωγή ορμονών του φύλου. «Διορθώνοντας την παχυσαρκία, βελτιώνεται και η γονιμότητα. Δεν είναι τυχαίο ότι πολλοί άνδρες και γυναίκες αποκτούν παιδί ενώ δεν το περίμεναν», αναφέρει ο κ. Χρούσος.

Όπως επισημαίνει, τα φάρμακα αυτά πρέπει να αντιμετωπίζονται ως βοηθητικά μέσα και όχι ως μόνιμη λύση:

«Η παχυσαρκία είναι χρόνια πάθηση και απαιτεί συνεχή διαχείριση. Οι περισσότεροι που σταματούν τη θεραπεία και τη γυμναστική, ανακτούν το βάρος τους. Όσοι δεν μπορούν να το διαχειριστούν, ίσως χρειαστεί να συνεχίσουν τη φαρμακευτική αγωγή μακροπρόθεσμα».

Πηγή: healthpharma.gr