Δεν πέρασαν παρά μόνο λίγες μέρες από την ανακοίνωση της στρατηγικής συνεργασίας της LEO Pharma με τη ΒΙΑΝΕΞ του Ομίλου Γιαννακόπουλου, για την παραγωγή από την ελληνική εταιρεία τυπικής μη κλασματοποιημένης ηπαρίνης και ηπαρίνης χαμηλού μοριακού βάρους. Aυτή είναι η μία πλευρά του νομίσματος, η χαρούμενη, καθώς σφραγίζει την εμπιστοσύνη διεθνών ομίλων στη δύναμη ελληνικών ομίλων.
Η άλλη πλευρά του νομίσματος, είναι οι τεταμένες σχέσεις που υπάρχουν ανάμεσα στην πολυεθνική εταιρεία και το Υπουργείο Υγείας. Παρόλα αυτά είναι θετικό –πρόκειται για πληροφορία της τελευταίας στιγμής, ότι σήμερα μπαίνει και πάλι στο τραπέζι το θέμα ηπαρίνη.
Το χρονικό… της ρήξης!
Την πρόθεσή της να διακόψει την προμήθεια της ελληνικής αγοράς με κλασική ηπαρίνη, έχει γνωστοποιήσει στο Υπουργείο Υγείας η LEO Pharma που τη διανέμει, τονίζοντας σε επιστολή της ότι πρέπει να ξεκαθαρίσει (το Υπουργείο) καταρχήν το θέμα με το καθεστώς προστασίας ή μη του σκευάσματος από το clawback για το 2023 και επιπλέον να της γνωστοποιήσει την πρόθεση που έχει για το 2024.
Οπως μάθαμε, η κλασική ηπαρίνη στην Ελλάδα γράφει σημαντικές ζημιές, καθώς η τιμή πώλησης στα νοσοκομεία είναι στα 30 ευρώ, όταν ο μέσος όρος στις 2 χαμηλότερες τιμές στην Ευρωζώνη είναι στα 95 ευρώ.
Η συνολική ετήσια δαπάνη για την κλασική ηπαρίνη στη χώρα είναι 3 εκατ. ευρώ (από την εταιρεία) για 100.000 κουτιά τον χρόνο.
‘Ομως το 2023, ακριβώς επειδή δεν είχε κλειστεί συμφωνία με την εταιρεία, με συνθήκες κατεπείγοντος, το ΙΦΕΤ αναγκάστηκε σε εισαγωγές οι οποίες ήταν όπως ακούγεται πανάκριβες. Συγκεκριμένα, εισήγαγε 30.000 κουτιά με κόστος περίπου 6 εκατ. ευρώ (190 ευρώ τιμή πώλησης στα νοσοκομεία) για να καλύψει τρεις μήνες.
Ειδικά οι συζητήσεις για το καθεστώς προστασίας ή μη για το 2023 έχουν ξεκινήσει από το 2022 και ακόμη το θέμα αιωρείται.
Στο μεταξύ, η ανάγκη να βρεθεί άμεσα λύση είναι επιτακτική και όπως μαθαίνουμε Επιστημονικό Προσωπικό των Νοσοκομείων, Αιματολόγοι, Αναισθησιολόγοι και Σύλλογοι Ασθενών προσπαθούν να ενημερωθούν από την εταιρεία για τις εξελίξεις. Ιδίως σύλλογοι ασθενών εκφράζουν έντονο προβληματισμό και ανησυχία για το εάν θα μπορέσουν να πραγματοποιήσουν τις θεραπείες τους στην ώρα τους.
Παρά το γεγονός ότι η Ηπαρίνη κυκλοφόρησε ως αντιθρομβωτική αγωγή πριν από 80 και πλέον έτη, εξακολουθεί να είναι αναντικατάστατη σε ένα σημαντικό εύρος κλινικών καταστάσεων -αυτός είναι και ο λόγος που περιλαμβάνεται στον κατάλογο «essential drugs/ απαραίτητων φαρμάκων», σύμφωνα με τον ΠΟΥ.
Πιο συγκεκριμένα:
Η ηπαρίνη δεν μπορεί να αντικατασταθεί ως αντιπηκτικό για προφύλαξη:
- Σε μείζονες σύνθετες χειρουργικές επεμβάσεις (π.χ. μεταμοσχεύσεις)
- Σε Καρδιαγγειακές χειρουργικές επεμβάσεις (σε διάφορες και πολλαπλές καρδιαγγειακές επεμβάσεις που περιλαμβάνουν και δεν περιορίζονται σε στεφανιογραφία/τοποθέτηση stent/αγγειοπλαστική, βαλβιδοπλαστική, επεμβάσεις αορτικών βαλβίδων, ανευρύσματα, αγγειοχειρουργικές επεμβάσεις, εισαγωγή αγγειακών stent, ενδο-αορτικής αντλίας κ.λπ.)
- Στην εξωσωματική κυκλοφορία στην ανοικτή Καρδιοχειρουργική/ Θωρακοχειρουργική
- Σε ορισμένες περιπτώσεις οξέος ισχαιμικού εγκεφαλικού επεισοδίου
- Συμπληρωματικά, σε οξεία προσβολή/έμφραγμα του μυοκαρδίου (για 3-4 ημέρες μετά από θρομβόλυση)
- Σε συνεχή αιμοδιήθηση (CRRT, CVVH) σε ασθενείς με οξεία νεφρική ανεπάρκεια
- Σε αιμοδυναμικά ασταθείς ασθενείς με Οξύ Έμφραγμα Μυοκαρδίου (MI), Πνευμονική Εμβολή (PE), οξύ ισχαιμικό εγκεφαλικό επεισόδιο
- Για τη θεραπεία Φλεβικής Θρομβοεμβολής (ΦΘΕ), σε ασθενείς με νεφρική ανεπάρκεια τελικού σταδίου
- Σε διάφορες περιπτώσεις βαρέως πασχόντων ασθενών σε ΜΕΘ
- Σε οξεία περιφερική αρτηριακή προσβολή/απόφραξη
- Σε διάχυτη ενδοαγγειακή πήξη (DIC) – αφού έχει επιτευχθεί επαρκής αιμόσταση
- Σε μη θρομβολυμένο οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου.
