Blog

Άμεσες και βιώσιμες λύσεις για την ουσιαστική στήριξη της Παθολογίας, καθώς ολοένα και λιγότεροι γιατροί επιλέγουν την συγκεκριμένη ειδικότητα ενώ οι παλιοί που απασχολούνται στις δημόσιες δομές οδηγούνται σε παραίτηση λόγω του υπερβολικού φόρτου εργασίας και όχι μόνο πρέπει να δώσει η Πολιτεία, λέει στο iatronet.gr ο ιατρός ειδικός παθολόγος Αντώνιος Αντωνιάδης (φωτογραφία), γενικός γραμματέας στην Επαγγελματική Ένωση Παθολόγων Ελλάδας.  

Εξαγγελίες γίνονται, μέτρα ανακοινώνονται, αποφάσεις λαμβάνονται. Παρόλα αυτά η γκρίνια για τις δομές του ΕΣΥ , όπως και η απαξίωση μέρα με την ημέρα αυξάνουν. Ξέρει κανείς πραγματικά από την Πολιτεία τις πραγματικές ανάγκες των νοσοκομείων αλλά και του προσωπικού που απασχολεί. Υπάρχει κάποιος Χάρτης, όπως ισχύει στο εξωτερικό; 

Δεν υπάρχει στην Ελλάδα Υγειονομικός Χάρτης. Αυτό είναι μια διαχρονική απαίτηση και έκκληση και του Πανελλήνιου Ιατρικού Συλλόγου και των Παθολόγων ιατρών. Εάν υπήρχε υγειονομικός χάρτης θα γνωρίζαμε ακριβώς τις ανάγκες που υπάρχουν ανά την επικράτεια σε γιατρούς και νοσηλευτές και ο προγραμματισμός της κάλυψης των θέσεων θα ήταν σαφέστερα πολύ πιο εύκολος και αποδοτικός.

Είναι σαφές ότι η Πολιτεία διαχρονικά δεν έχει εικόνα του προσωπικού που απασχολεί και ούτε του απαραίτητου προσωπικού που θα έπρεπε να έχει και δεν κάνει καμία προσπάθεια προς αυτή την κατεύθυνση. Δεν γνωρίζουμε ποιοι είναι αυτοί οι οποίοι συμβουλεύουν τον εκάστοτε Υπουργό Υγείας και το επιτελείο του αλλά είναι σαφές ότι μάλλον δεν έχουν καμία σχέση με την πραγματικότητα στην υγεία της Ελλάδας του σήμερα. Μέρα με την ημέρα τα προβλήματα διογκώνονται και ειδικά όσον αφορά την ειδικότητα της παθολογίας όλο και λιγότερο είναι οι νέοι γιατροί θέλουν να γίνουν Παθολόγοι. Την ίδια στιγμή, όσοι Παθολόγοι ήδη εργάζονται σε δημόσιες δομές αναγκάζονται σε παραίτηση από τον υπερβολικό φόρτο εργασίας και τα συνεχόμενα αδικαιολόγητα – αψυχολόγητα εντέλλεσθε.

Οι γιατροί συχνά πυκνά βρίσκονται στο μάτι του κυκλώνα με τις υπερσυνταγογραφήσεις . Η δική σας ειδικότητα σε πόσους (αριθμητικά) ασθενείς εκτιμάται ότι απευθύνεται στην Ελλάδα και ποιες είναι οι κατευθύνσεις που έχει δώσει η Επαγγελματική Ένωση Παθολόγων Ελλάδος (π.χ. τι γίνεται με τα θεραπευτικά πρωτόκολλα);

Η μόνιμη επωδός του εκάστοτε yπουργού Υγείας και του ΕΟΠΥΥ αφορά την υπερσυνταγογράφηση και την εξ’ αυτής αναφερόμενης αύξησης του κόστους της Υγείας στο σύνολό της. Σαφέστατα υπάρχουν εξαιρέσεις ιατρών αλλά το σύνολο των ιατρών καλείται να συνταγογραφήσει σειρά φαρμάκων για πολλές συνυπάρχουσες παθήσεις.

Ο παθολόγος ειδικά καλείται καθημερινά να αντιμετωπίσει ταυτόχρονα πολλαπλές νόσους για παράδειγμα συνύπαρξη σακχαρώδη διαβήτη-  δυσλιπιδαιμία, υπέρταση-, στεφανιαία νόσο, οστεοπόρωση και υπερπλασία προστάτη.

Πιστεύουμε ότι το να πηγαίνει ο κάθε ασθενής σε κάθε μία ειδικότητα ξεχωριστά να συνταγογραφήσει την αγωγή του, θα προκαλούσε περισσότερα προβλήματα από αυτά που θα έλυνε, ενώ ταυτόχρονα ο Παθολόγος είναι ο ιδανικός γιατρός για τη ρύθμιση του συνόλου των νόσων των ασθενών.

Επίσης, το κόστος των φαρμάκων διογκώνεται καθημερινά, λόγω των νέων φαρμάκων που έχουν καλύτερο αποτέλεσμα, αλλά είναι τελικά ακριβότερα, ενώ πολλά χορηγούνται από φαρμακοποιούς, οι οποίοι συχνά  επιλέγουν να δώσουν ακριβότερο πρωτότυπο φάρμακο και όχι γενόσημο για προσωπικό οικονομικό όφελος.

Τέλος, η γήρανση του πληθυσμού αυξάνει το προσδόκιμο επιβίωσης εις βάρος της πολυφαρμακίας που απαιτείται για τη βελτίωση της ποιότητας της ζωής των υπέργηρων ασθενών.

Πρακτικά, η ειδικότητα της Παθολογίας αφορά το σύνολο των ασθενών στην Ελλάδα και σε κάθε χώρα του κόσμου γιατί όλες οι παθήσεις αφορούν τον Παθολόγο ο οποίος αποτελεί το συνδετικό κρίκο μεταξύ των διαφόρων ειδικοτήτων στην πρώτη γραμμή άμυνας και την τελευταία γραμμή βοήθειας σε κάθε νόσο σε κάθε ασθενή.  Για κάποιο περίεργο λόγο τα θεραπευτικά πρωτόκολλα έχουν τίτλους που αφορούν υποειδικότητες της Παθολογίας αλλά το σύνολο αυτών αφορά  το γνωστικό αντικείμενο της Παθολογίας, όπως σαφώς καθορίζεται από ΦΕΚ.

Οι οδηγίες της Ένωσης συμβαδίζουν με τις διεθνείς κατευθυντήριες οδηγίες και προτείνουν τη σαφή ακολουθία των πρωτοκόλλων έχοντας πάντοτε στο μυαλό μας την εξατομίκευση ανά ασθενή.

Η φαρμακοβιομηχανία αναφέρει ότι εξαιτίας της γενικότερης φαρμακευτικής πολιτικής είτε λείπουν σκευάσματα από την αγορά είτε δεν έρχονται καινοτόμα. Ποια είναι η δική σας αίσθηση. Υπάρχουν κενά στις θεραπείες; 

Το μεγαλύτερο πρόβλημα αφορά στην έλλειψη φθηνών φαρμάκων από την αγορά γιατί καθώς φαίνεται δεν συμφέρει τις φαρμακευτικές εταιρείες να συνεχίσουν να παράγουν αυτά τα φθηνότερα φάρμακα σε βάρος των νέων ακριβότερων θεραπειών. Από την άλλη πρέπει να παραδεχθούμε ότι η ιατρική επιστήμη προοδεύει και δυστυχώς παράλληλα βρίσκονται ολοένα και νεότερα φάρμακα περισσότερο αποτελεσματικά και περισσότερο ακριβά.

θα πρέπει, λοιπόν, να βρεθεί η μέση λύση και να επιτρέπεται η κυκλοφορία των καινοτόμων φαρμάκων, ενώ παράλληλα θα εξασφαλίζεται και από την πλευρά του κράτους και από την πλευρά των φαρμακευτικών εταιρειών η επάρκεια σε φθηνότερα και παλαιότερα φάρμακα.

Σαφώς παρατηρούνται κενά στη θεραπεία, ενώ σε πολλές περιπτώσεις ο φαρμακοποιός είναι αυτός που επιλέγει το φάρμακο που θα πάρει ο  ασθενής,  καθώς δεν επιτρέπεται στους γιατρούς να γράφουν φάρμακα με εμπορική ονομασία.

Στο παρελθόν, είχατε έρθει σε “διαμάχη” με άλλη ειδικότητα αυτή των διαβητολόγων και τώρα υπάρχει κάποια σύγχυση με τους γενικούς γιατρούς. Ισχύει;  

Απλά, τονίζουμε σε κάθε περίπτωση ότι όλα τα φάρμακα για το σακχαρώδη διαβήτη θα πρέπει να γράφονται από όλους τους παθολόγους χωρίς περιορισμούς. Εννοείται πως οι παθολόγοι παραπέμπουν σε διαβητολόγο δύσκολα περιστατικά και το αντίστροφο (vice versa!!).

Ούτε με τους γενικούς γιατρούς υπάρχει διαμάχη,  αποτελούν και αυτοί εξίσου πυλώνα της πρωτοβάθμιας υγείας,  απλά ζητούμε σαφή διαχωρισμό των ειδικοτήτων και  ξεχωριστές-διακριτές αναγγελίες πρόσληψης ανά περίπτωση (διάκριση προκηρύξεων παθολογίας από τις αντίστοιχες της γενικής ιατρικής).

Ποια είναι τα αιτήματά σας προς το υπουργείο Υγείας για την προστασία της ειδικότητάς σας και ποιες λύσεις προτείνετε; 

Η πρόταση του υπουργείου Υγείας για χορήγηση οικονομικών κινήτρων σε νέους ιατρούς για να ακολουθήσουν την ειδικότητα της Παθολογίας (και της γενικής ιατρικής) είναι προς τη σωστή κατεύθυνση. Θα θέλαμε βέβαια τα ποσά που αναφέρθηκαν να υπολογιστούν μετά τη φορολογία, γιατί αυτή η πάγια τακτική αναφοράς σε μισθοδοσίες προ φόρων δημιουργεί την εσφαλμένη εντύπωση ότι οι Παθολόγοι αμοίβονται καλά. Γεγονός που δεν ισχύει.

• Ζητάμε άμεσα πρόσληψη ικανού αριθμού παθολόγων στην Πρωτοβάθμια όσο και στην Τριτοβάθμια βαθμίδα Υγείας με κανονική θέση και όχι με τη μορφή επικουρικού προσωπικού ή πανεπιστημιακών υποτρόφων.
• Ζητάμε να επανεκτιμηθεί και να συζητηθεί η λειτουργία του θεσμού του προσωπικού ιατρού για όσους ήδη είναι συμβεβλημένοι, γιατί σίγουρα το θέμα αυτό επιδέχεται πολλών βελτιώσεων – διορθώσεων.
• Θα θέλαμε να αναγνωριστεί το φορτίο του έργου των Παθολόγων και η δυσκολία της ειδικότητας στην πράξη με αναγνώριση του χρόνου εφημεριών και της ψυχολογικής επιβάρυνσης που προκαλεί στην καθημερινότητα των Παθολόγων.

Είμαστε διαθέσιμοι σε συζήτηση,  το έχουμε αποδείξει και μπορούμε να παρέχουμε συμβουλευτική στο υπουργείο για το θέμα της υγείας στην Ελλάδα,  αφού η παθολογία αποτελεί την βασικότερη ιατρική ειδικότητα και συνεχίζει να παρέχει τις υπηρεσίες της τόσο στη γειτονιά, όσο και στο νοσοκομείο 365 ημέρες το χρόνο.